از ارگان هایی که در تمام سال به انواع پارچه ها برای مصارف مختلف به خصوص برای لباس بیمارستانی نیاز دارند، می توان به بیمارستان های دولتی و خصوصی اشاره کرد.
هر کدام از مراکز درمانی، با توجه به بودجه و توان مالی خود، نوع و درجه کیفی خاصی از پارچه را استفاده می کنند.
مهم ترین و اصلی ترین هدف از پوشیدن روپوش در محیط های درمانی، داشتن حفاظی بدنی در مقابل خطرات احتمالی است. در مرحله بعد با توجه به جامعه هدف، کادر پزشکی، پرستاری و اتاق عمل، روپوش ها دسته بندی می شوند.
روپوش های پزشکی معمولا سفید رنگ و بدون هرگونه تزیینات و تجملات هستند. اما رنگ سفید روشن باعث تنگی و انقباضات چشمی می شود. از این رو کادر اتاق عمل معمولا از روپوش آبی و سبز استفاده می کنند. همچنین رنگ سبز با تضادی که ایجاد می کند، سبب می شود که حواس جراح از رنگ قرمز (رنگ خون) پرت شود. اگر جراح مدام به رنگ قرمز نگاه کند، به مرور حساسیت خود را نسبت به این رنگ از دست می دهد که ممکن است هنگام عمل خطراتی برای بیمار به همراه داشته باشد. در بخش کودکان، به منظور القای حس شادی و راحتی، معمولا روپوش هایی رنگی استفاده می شود.
روپوش های پزشکی معمولا یک تکه یا دو تکه و از جنس پلی استر یا پنبه هستند. از لحاظ جنس، روپوش باید مقاوم و راحت باشد و مانع حرکت سریع نشود. پارچه آن باید در مقابل شستشوی روزانه، مقاوم باشد و به راحتی اتو شود.
کادر درمانی به ضرورت شغل خود باید هر لحظه آماده نشان دادن بهترین عکس العمل باشند. بنابراین لباسی تنگ یا گشاد، دست و پاگیر خواهد بود.
البته به فراخور حال بیمار و همچنین راحتی کادر درمانی، مراکز درمانی تلاش می کنند، بهترین خدمات را ارایه دهند و به دنبال بهترین روپوش برای پرسنل خود هستند.
از آنجا که مبحث قیمت تمام شده در خرید پارچه برای این مراکز بسیار حایز اهمیت است، به برگزاری مناقصات روی آورده و فضایی رقابتی بین کارخانه ها، شرکت های نساجی و تولیدی های پوشاک ایجاد می کنند. در انتها هرکس بتواند پارچه مورد نظر را با کم ترین قیمت ارایه کند، برنده کارزار مناقصه خواهد بود.
این مطلب می تواند راهنمای خرید مناسبی برای افراد شرکت کننده در مناقصه های بیمارستانی، مدیران بیمارستان ها، مسئول خرید این مراکز و کارگاه های تولیدی پوشاک باشد.
همان طور که می دانیم، محیط بیمارستان باید عاری از هر نوع ویروس و میکروبی باشد و این امر باید به صورت مرتب مدیریت شود.
به علت رعایت بهداشت، باید پارچه های مورد مصرف در بیمارستان یا یکبار مصرف باشد و یا به صورت مداوم شست و شو شود. بنابراین برای این منظور باید به صورت تخصصى پارچه ای تولید و تکمیل شود که در برابر انواع مواد ضدعفونی کننده و شوینده، به خصوص آب ژاول، مقاوم باشد تا هم کیفیت بافت تغییر نکند و هم خللی در رنگ پارچه ایجاد نشود.
در بازار فروش، کسبه، صاحبان کارخانه ها و مشتری ها، این نوع کیفیت رنگرزی را ضد آب ژاول یا ضد آب ژاولی می نامند که به معنی ثابت بودن رنگ پارچه است.
مبحث بعدی مربوط به کیفیت و لطافت بافت پارچه و گرماژ آن است. از آن جا که پارچه تماس مستقیم با پوست فرد دارد، باید در بافت پارچه های بیمارستانی از مرغوب ترین الیاف بهداشتی استفاده شود تا ضد حساسیت و مناسب با هر نوع پوستی باشند.
این نوع البسه، به خصوص لباس بیمار، باید وزن سبک داشته باشد تا سالمندان نیز در آن احساس راحتی کنند. البته باید به این نکته توجه داشت که منظور از گرماژ سبک، وزن استاندارد تعریف شده است و پارچه نباید هرگز بدن نما باشد.
هر نوع پارچه ای در یک یا چندین عرض تولید می شود. وزن پارچه که آز آن به عنوان گرماژ پارچه نیز یاد می کنند، این گونه محاسبه می شود که یک متر از طول پارچه در عرض آن را وزن می کنند. برای مثال وقتی می شنوید وزن تترون با عرض ١۵٠ سانتى متر ١٧٠ گرم است، یعنی پارچه تترونی به ابعاد یک متر در یک متر و نیم، این وزن را دارد.
گرماژ یا وزن، مربوط به تراکم بافت پارچه می شود و هرچه وزن بالاتر باشد، حاکی از تراکم بافت بیشتر است.
آبی اسمانی، صورتی، سفید و لیمویی، سبز مغز پسته ای و سبز پر رنگ، مشهور به سبز بیمارستانی، از محبوب ترین رنگ های مراکز درمانی هستند. البته رنگ های دیگری نیز با توجه به سیاست گزاری مدیریت بیمارستان استفاده می شوند.
در اکثر موارد به خصوص بیمارستان های دولتی، لباس فرم بیماران مرد با رنگ آبی و بیماران خانم با رنگ صورتی تهیه می شود. در صورتی که پارچه تترون برای لباس بیمار انتخاب شود، وزن های ۱۶۰ ، ۱۷۰ ، ۱۷۵ و ۱۸۰ گرم در عرض ۱۵۰ سانتیمتر، از بهتربن گزینه های پیشنهادی هستند.
تترون شاید پرمصرف ترین پارچه مراکز رمانی باشد که هر سال متراژ بالایی از آن با شرایط خاص تولید، توسط کارخانجات نساجی تهیه می شود.
تولیدی های پوشاک به خوبی قادر به تشخیص تترون مرغوب از نوع بی کیفیت آن هستند. اما تاکید می شود همان طور که گفته شد، در خرید عمده به ضد آب ژاول بودن و بدن نما نبودن توجه ویژه داشته باشید. زیردست خوب و لطافت پارچه تترون بیمارستانی از مهمترین سنگ محک های کیفیت آن محسوب می شود.
تترون معمولا با عرض یک متر و نیم، وزنی بین ١۵٠ تا ١٩٠ گرم دارد. برای بیمارستان ها پیشنهاد می شود از گرماژ بین ١۵٠ تا ١٧۵ گرم استفاده کنید تا سبکی لباس باعث راحتی بیشتر شود. پارچه تترون بیمارستانی با عرض ۳ متر نیز برای بعضی از الگوزنی ها به صرفه تر است و معمولا رنگ صورتی و آبی آن بسیار فروش می رود. پارچه تترون با عرض ۲ متر و ۱۸۰ سانتیمتر نیز اکثرا برای روتختی و به عنوان ملحفه به کار می رود. هر طاقه کتابی این پارچه، ۴۰ یا ۵۰ متر و طاقه رولی آن ( به خصوص در عرض ۱۵۰ سانتیمتر ) ۱۰۰ متر است.
پارچه شبه ترگال یا طرح ترگال، وزنی میان تترون و ترگال ساده دارد که معادل ٢١٠ تا ٢٣٠ گرم است. هر توپ ترگال ۴۰ متر است و به صورت کتابی طاقه پیچ می شود. عدل های پارچه ترگال نیز معمولا ۳۲۰ متری هستند که شامل ۸ طاقه ۴۰ متری می شوند.
تولیدی ها از این پارچه برای موارد مختلفی از جمله لباس بیمار، رو تختی و یونیفرم پرسنل بیمارستان استفاده می کنند.
پارچه ترگال مناسب برای این کاربرد باید اصطلاحا به صورت خمی یا راکتیو، ترموزول رنگرزی شود تا پس از شستشو کیفیت خود را از دست ندهد. تولیدی های لباس باید توجه داشته باشند که اگر پارچه بی کیفیت استفاده کنند، دچار دردسر و در تسویه حساب با بیمارستان دچار مشکل خواهند شد.
این پارچه دارای بیش از صد نوع تنوع رنگی است. ترگال و یا کج راه سفید بسیار در روپوش پرستاری و پزشکی استفاده می شود. رنگ های دیگر مثل سبز نیز در اتاق عمل کاربرد ویژه ای دارند. وزن استاندارد این پارچه معمولا ٢۴٠ گرم است. این روزها پارچه ترگال و کجراه نانو با رنگ سفید نیز برای روپوش پرستاری و پزشکی به کار می روند که مانع از جذب مایعات توسط لباس می شوند.
پارچه ترگال کجراه نیز مانند تترون و ترگال ساده جنس پلی استر و ویسکوز دارد؛ ولی با تراکم بافت بیشتر. اگر به نوع بافت آن توجه کنید، خواهید دید که به صورت خط های کج است؛ به همین دلیل آن را کج راه می نامند. گرماژ استاندارد این پارچه ۲۷۰ ، ۲۸۰ و ۲۹۰ گرم است. اکثر شرکت های تولیدکننده پارچه منسوجات بیمارستانی آن را با وزن ۲۸۰ گرمی روانه بازار فروش می کنند.
این نوع از پارچه نیز باید شرایط کیفی ذکر شده را دارا باشد. این پارچه ضخامت و مقاومت بیشتری نسبت به دو پارچه قبلی دارد، بدین جهت برای مواردی مثل لباس فرم پرسنل بسیار مناسب است.
همانطور که از اسم پارچه پیدا است، تار و پود آن از الیاف فلامنت و بسیار ارزان است. پارچه فلامنت فلامنت و پارچه فلامنت پنبه ای بیمارستانی، با عرض یک متر و نیم، با توجه به مشخصات گرماژ و کیفیت رنگ برای فروش قیمت گذاری می شوند.
این پارچه به صورت بدون طرح و طرح دار است. اکثرا رنگ آبی، صورتی و سبز دارد و یا دارای طرح مثل نقش چهارخانه رنگی است.
این پارچه به علت قیمت بسیار ارزان برای لباس بیمار نیز مورد استفاده قرار می گیرد و می توان آن را نوعی پارچه یکبار مصرف دانست.
تنها تفاوت پارچه فلامنت پنبه ای با فلامنتی بیمارستانی، در تار و پود آن خلاصه می شود که ترکیبی از فلامنت و پنبه است.
این نوع پارچه، مانند پارچه قبلی خشک نیست و به خاطر داشتن الیاف طبیعی پنبه لطافت بیشتری دارد. این پارچه ارزان است اما کمی از پارچه فلامنتی قیمت بیشتری دارد.
پارچه اسپان باند بیمارستانی، در میان عامه نام هایی مثل پارچه یکبار مصرف، بی بافت، نبافت و پارچه لایه سوزنی دارد. این پارچه دارای مصارف بهداشتی، پزشکی و صنعتی است که در این جا به مصرف پزشکی آن می پردازیم.
اسپان باند از الیاف پرس شده تشکیل می شود و چون تار و پود ندارد به آن بی بافت می گویند. این پارچه در عرض های ١۶٠ ، ١٢٠ و ١٠٠ سانتیمتری موجود است و از ١۶ گرم به بالا تولید می شود. گرماژ اسپان باند از وزن ٢٠ تا ١١٠ گرم به صورت مضرب ۵ بالا می رود که برای مصارف بیمارستانی معمولا از وزن بین ٣٠ تا ۶٠ گرم آن استفاده می کنند. این پارچه د دارای تنوع رنگ سفید، آبی، صورتی، آبی نفتی، قرمز، سبز و غیره است.
اسپان باند برای لباس بیمار، لباس های جراحى مانند شان و گان بیمارستانی، ماسک، کاور کفش، کلاه اتاق عمل، رو انداز و زیر اندازهای بهداشتی مناسب است.
پارچه های کامپوزیت اس ام اس در صنایع پزشکی جایگاه ویژه ای دارند و موارد مصرف آن ها تقریبا شبیه اسپان باند است.
تفاوت این پارچه با اسپان باند در آن است که میان آن لایه ای وجود دارد که از ورود و نفوذ انواع ذره های ریز مثل باکتری ها و میکروب ها تا حد زیادی جلوگیری می کند. به همین علت پارچه sms برای تهیه و تولید ماسک، شان، گان، البسه اتاق عمل و غیره بسیار مناسب است و باعث عدم انتقال موارد بیماری زا می شود.
پارچه اس ام اس دارای عرض های ١٠٠ ، ١٢٠ و ١۶٠ است که در انواع رنگ ها با گرماژهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
در چله و پود این نوع پارچه، الیاف مرغوب ویسکوز ( نخ ) به کار می رود که باعث ظرافت و مرغوبیت آن می شود. این نوع پارچه دارای طرح های متنوع ( چاپی ) لوزی و مربع است.
پارچه ویسکوز از بهترین انواع پارچه برای تهیه لباس بیمار است. البته قیمت بالاتری نسبت به نمونه های پلی استر ویسکوز دارد. پارچه های تمام ویسکوز اکثرا مورد توجه مراکز درمانی خصوصی و یا بیمارستان های مناطق گرمسیر هستند.
پارچه بیمارستانی ملافه ( ملحفه ) یکی از موارد اصلی مورد مصرف بیمارستان ها است. در بیشتر موارد لوگوی بیمارستان روی ملحفه ها چاپ می شود. در تهیه ملحفه باید به لطافت، بافت خوب، و ضد حساسیت بودن آن توجه کرد. پارچه ملحفه بیمارستان ها می تواند ساده یا طرح دار باشد. ارزان ترین نوع پارچه ملحفه، همان تترون رنگی است که متناسب با عرض پارچه می توان از انواع آن بهره برد. پارچه آنتی باکتریال نیز بهترین نوع پارچه برای زیر بیمار است که برای بیماری های بدخیم، عفونی و سوختگی ،حتما باید از این نوع پارچه استفاده کرد.
پارچه برزنت بیمارستانی دارای ضخامت بالایی است که معمولا برای زیر بیمارانی با اوضاع وخیم استفاده می شود. این پارچه برزنتی، خون، ادرار و مدفوع را پس نمی دهد و به همین دلیل مناسب زیرانداز بیمارانی با این شرایط است.
کارخانجات نساجی معمولا این پارچه را با رنگ سبز بنتون تولید می کنند.
برای پنجره ها از پرده های مختلفی با قیمت های گوناگون می توان استفاده کرد. هر بیمارستان با توجه به بودجه و سلیقه خود طرحی را انتخاب می کند. البته در بیشتر مواقع، پارچه پرده ای ساده به خصوص برای اتاق بیمار با کمترین قیمت تهیه می شود.
به علت نیاز فراوان به این نوع پارچه ها، چندین کارخانه نساجی با سابقه به صورت تخصصی در این زمینه فعالیت می کنند. اکثر این کارخانجات در شهرهای اصفهان، یزد، تهران و ملایر قرار دارند.
در اکثر موارد، تامین پارچه به عهده تولیدی و دوزنده هایی است که سفارش دوخت را قبول می کنند. معمولا خریدها به صورت عمده و عدلی صورت می گیرد. با این اوصاف، صاحبان کارگاه های پوشاک باید توجه داشته باشند که مواد ذکر شده را مد نظر قرار دهند. اما چگونه می توان این پارچه ها را با قیمت دست اول و بی واسطه خرید؟
منبع : روچی
