زیرلایه در نساجی چیست؟

زیرلایه پارچه در نساجی چیست؟

لایه‌ زیرین منسوجات از طریق تارهای بافته‌شده نخ‌ها یا الیاف توسط تکنیک‌های مختلفی مانند بافندگی، کشبافی، تافتینگ و ساختار بدون‌بافت شکل می‌گیرند. کامپوزیت‌های لایه زیرین منسوجات توسط دو پیوند پارچه با یکدیگر با استفاده از یک ماده چسبنده به ایجاد لایه زیرین پیوندی یا لایه زیرین پشتی منجر می‌شوند یا توسط کاربرد الیاف‌های برشی در زیرلایه پوشش‌داده‌شده توسط چسب باعث ایجاد لایه زیرین منسوج بی‌بافت می‌گردند.

زیرلایه پارچه در نساجی چیست؟

شکل‌گیری زیرلایه منسوجات

نخ‌ها قبل از اینکه برای استفاده در شکل‌گیری زیرلایه یک منسوج مورد استفاده قرار گیرند، اغلب باید فرآیندهای اضافی را تحمل کنند.
نخ‌ها ممکن است به بازپیچی به درون بسته‌های مناسب الیاف، تقویت توسط اندازه کاربردی، روغنکاری به‌وسیله کاربرد روغن ریسندگی و یا چله نخ‌کشی‌شده و بسته‌شده به درون ماشین‌ استفاده‌شده در شکل‌گیری پارچه نیاز داشته باشند. فرآیند ترکیبی استفاده‌شده برای کاربرد آهار و روان‌کاری نخ‌های تار در بافندگی و کشبافی تار، آهارزنی نام دارد.

تابیدگی

فرآیندهای تابیدگی شامل حرکت نخ از یک بسته الیاف به بسته دیگر می‌شود و اغلب موجب تبدیل اندازه، شکل و سفتی بسته‌ها می‌شود. این فرآیندها دیگر کاربردهای مهم تلقی می‌شود.
تمیز کردن نخ از طریق حذف خال‌های نازک، خال‌های ضخیم، برآمدگی‌ها و دیگر نواقص توسط تابیدگی ممکن می‌شود. تابیدگی باعث تنظیم کشش درون بسته، ترکیب یا سگمنت بسته‌های نخ و آماده‌سازی بسته‌های الیاف برای رنگ‌آمیزی قبل از شکل‌گیری زیرلایه نیز می‌شود.
نخ در این روش به‌صورت پی در پی بر روی قرقره پیچانده می‌شود تا از پایا و حتی آزاد بودن نخ از سوی قرقره در هنگام فرآیند بافندگی اطمینان حاصل شود.

چله‌کشی و آهارزنی

یک نوع مشخص از شکل‌گیری بسته، آماده‌سازی غلطک نخ تار برای بافندگی یا کشبافی تار است. درجه بالایی از کشش بر روی تار در هنگام این فرآیند قرار می‌گیرد، بنابراین نخ‌ها باید جهت کاهش اصطکاک بین نخ‌ها و بخش‌های ماشین روغن‌کاری شوند و ماده چسبنده جهت تقویت و کاهش سختی نخ باید به نخ اعمال گردد.
نخ‌های الیاف کوتاه و بعضی از نخ‌های فیلامنتی باید آهارزنی را تحمل کنند. آهارزنی شامل اعمال همزمان آهار و روان‌کاری به تار از طریق یک حمام رنگ به‌نام مخزن آهار است که این فرآیند جهت حذف آب یا حلال توسط رنگ‌آمیزی دنبال می‌شود. در این فرآیند نخ‌های تار آهارزده‌شده از یکدیگر با استفاده از کمترین میله‌ و بازپیچی تار از هم باز می‌شوند.
آهارها و روان‌کننده‌های استفاده‌شده بر روی تارها با نوع الیاف تغییر می‌کنند. آهارهای استفاده‌شده شامل نشاسته و صمغ، مشتقات سلولز مانند کربوکسی متیل‌سلولز، پروتئین‌ها، پلی‌وینیل الکل، پلی‌وینیل استات و کوپلیمر آکریلات هستند، در حالی‌که روان‌کننده‌های استفاده‌شده همانند روغن‌های ریسندگی هستند و شامل روغن‌های معدنی و گیاهی، موم‌ها و همچنین مشتقات این مواد می‌باشند.

نخ‌کشی و گره زدن نخ چله

بعد از آماده‌سازی غلطک نخ تار، نخ‌های تار باید از طریق المان‌های مشخص در دستگاه بافندگی یا ماشین کشبافی تار قبل از تولید پارچه نخ‌کشی شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.